Przeskocz do treści

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Wolsztynie przypomina, że hodowcy trzody chlewnej zobowiązani są do oznakowania zwłok padłych świń za pomocą kolczyków lub tatuażu przed wywiezieniem z gospodarstwa do zakładu utylizacyjnego.

Główny Lekarz Weterynarii przekazał przedmiotowe stanowisko wojewódzkim lekarzom weterynarii z zastrzeżeniem, iż w związku z trudnościami związanymi ze znakowanie nieodsadzonych prosiąt z uwagi na niewielkie rozmiary tych zwierząt, wymagane powinno być znakowanie zwłok świni w wieku od odsadzenia, czyli o wadze od około 7kg.

Przepisy dyrektywy Rady 2008/71/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie identyfikacji świń (Dz. Urz. EU L 213 z 8 sierpnia 2008 r., str.31) oraz ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt nie przewidują wyjątków od zasady oznakowania świń w każdym przypadku przed opuszczeniem siedziby stada, w związku z czym zasadne wydaje się zastosowanie art. 20 ust 2 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt także do świń urodzonych i padłych w danej siedzibie stada.

Egzekucja przedmiotowego przepisu będzie stosowana od dnia 1 stycznia 2014r.

 

Komunikat Głównego Lekarza Weterynarii  28.11.2013r. w sprawie CRP Centralnego Rejestru Przedsiębiorstw Baza Danych Weterynaryjnych Numerów Identyfikacyjnych

 

Główny Lekarz Weterynarii informuje, iż „Baza Danych Weterynaryjnych Numerów Identyfikacyjnych” CRP CENTRALNEGO REJESTRU PRZEDSIEBIORSTW, UL. NOWOGRODZKA 31, 00-511 WARSZAWA,prowadzona jest bez porozumienia i bez udziału Głównego Lekarza Weterynarii.

 

Rejestr wszystkich podmiotów znajdujących się pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej (z indywidualnym  niepowtarzalnym numerem weterynaryjnym) jest prowadzony i na bieżąco aktualizowany bez jakichkolwiek opłat.

 

Aktualny wykaz podmiotów nadzorowanych przez Inspekcje Weterynaryjnąjest dostępny na stronach internetowych Głównego Inspektoratu Weterynarii http://www.wetgiw.gov.pl/index.php?action=art&a_id=3913

Lubuski Wojewódzki Lekarz Weterynarii w Zielonej Górze informuje, że na terenie województwa lubuskiego w okresie: 14 - października 2013 roku zostanie przeprowadzone profilaktyczne, doustne szczepienie przeciwko wściekliźnie lisów wolno żyjących. Będą zrzucane z samolotów przynęty, zawierające w sobie doustną szczepionkę przeciwko wściekliźnie. 
Wyłożeniem szczepionki zostaną objęte tereny bytowania lisów wolno żyjących.
Natomiast: siedliska ludzkie, tereny zurbanizowane i akweny wodne zostaną pominięte, nie będą objęte wykładaniem szczepionki.  
Usługę tą, w dniach 14 - 15 października 2013 roku, wykona Aeroklub Ziemi Lubuskiej pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej. Usługodawca przewiduje, że czas trwania wykładania przynęt potrwa 1-2 dni, Szybkie wykonanie usługi, pozostaje uzależnione od dobrych warunków pogodowych, niezbędnych do wykonywania lotów samolotów. Przy niekorzystnych warunkach pogodowych, jesienną akcję szczepienia lisów planuje się zakończyć - najpóźniej do 20 października 2013 roku.

Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią dotyczy sytuacji, gdy zdrowe zwierzę, np. świnia, owca, koza, krowa, czy koń, ulegnie wypadkowi, np. złamie kończynę, kręgosłup, lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni. W takiej sytuacji istnieje możliwość uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.

Pytanie 1. Co należy zrobić, gdy zdrowe zwierzę ulegnie wypadkowi ?

W pierwszej kolejności należy jak najszybciej wezwać lekarza weterynarii zajmującego się leczeniem zwierząt gospodarskich, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy też uśmiercone.

Pytanie 2. Co należy zrobić, jeżeli wezwany lekarz weterynarii stwierdzi, że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności ?

a) Należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią celem ustalenia, czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.

Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Wydanie takiej oceny jest warunkiem koniecznym wprowadzenia mięsa na rynek, tj. oferowania do sprzedaży i tym samym uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.

b) Należy poddać zwierzę ubojowi z konieczności.

Pytanie 3. Kto może dokonać uboju z konieczności ?

Ubój z konieczności powinien być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, tj. takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni.

Pytanie 4. W jaki sposób i w jakich warunkach powinien odbyć się ubój z konieczności ?

W przypadku uboju zwierząt z konieczności poza rzeźnią posiadacz zwierząt jest zobowiązany do podjęcia wszelkich koniecznych działań, aby jak najszybciej dokonać uboju zwierzęcia, w tym dołożyć starań, aby podczas uboju i działań z nim związanych oszczędzić zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu, niepokoju i cierpienia.

Należy spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady nr 1099/2009 przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.

Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem wezwanego lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita zwierzęcia. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni.

Pytanie 5. Jakie dokumenty muszą być dostarczone do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia ?

Do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia muszą być dostarczone następujące dokumenty:

a) oświadczenie rolnika - stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;

b) zaświadczenie lekarza weterynarii - stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.

Pytanie 6. W jakich warunkach tusza wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia powinna być przewieziona do rzeźni ?

Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi powinna być przewieziona do rzeźni w warunkach higienicznych i najszybciej jak to możliwe. Jeżeli transport potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju zwierzęcia, należy zapewnić warunki chłodnicze dla przewożonej tuszy i narządów wewnętrznych. W przypadku, gdy warunki klimatyczne na to pozwolą, nie ma konieczności poddawania chłodzeniu tusz i narządów wewnętrznych.

Pytanie 7. Co się stanie jeśli lekarz weterynarii uzna, że nie może być przeprowadzony ubój z konieczności ?

Lekarz weterynarii może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone, albo uśmiercone.

W przypadku gdy podjęta jest decyzja o uśmierceniu zwierzęcia, to:

1) uśmiercanie przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego,

2) tusza może być:

a) poddana utylizacji lub

b) za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych (jeżeli chce się uzyskać taką zgodę, należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii).

Ponadto, w przypadku zdrowych zwierząt kopytnych, które uległy wypadkowi, takich jak świnia, owca, koza lub cielę do 6 miesiąca życia, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Przy przeprowadzaniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, niemniej jednak pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży.

Pytanie 8. Co należy zrobić, jeśli nie znajdzie się rzeźni, który zgodziłaby się na przyjęcie tuszy wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności ?

W tej sytuacji rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go bądź przeprowadzenie uboju w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Jeśli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Pytanie 9. Czy w każdym przypadku prawidłowo przeprowadzonego uboju z konieczności można zagwarantować, że zostanie uratowana wartość rzeźna zwierzęcia ?

Mięso pozyskane ze zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności, w każdym przypadku poddawane jest badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w rzeźni. Badanie to ma na celu dokonanie oceny, czy mięso jest zdatne, czy też niezdatne do spożycia przez ludzi, zanim zostanie wprowadzone na rynek.

Wartość rzeźna zwierzęcia zostanie uratowana w przypadku, gdy tusza zostanie oceniona jako zdatna do spożycia przez ludzi.

Natomiast gdy tusza zostanie oceniona jako niezdatna do spożycia przez ludzi, poddawana jest utylizacji (kto ponosi koszt utylizacji zależy od umowy jaka została zawarta pomiędzy rolnikiem a podmiotem prowadzącym rzeźnię) bądź za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona jest do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.

Pytanie 10. Czy w przypadku uboju z konieczności wymagane jest powiadomienie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa?

W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności zwierząt z gatunku bydło, owce, kozy lub świnie, konieczne jest powiadomienie o tym zdarzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy pamiętać, że ubój bydła, owcy lub kozy należy zgłosić w terminie 7 dni, natomiast ubój świni w terminie 30 dni od dnia dokonania uboju z konieczności.

Opracowano w Departamencie Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Szanowni Państwo,

Hodowcy drobiu

 

Antybiotyki są produktami leczniczymi weterynaryjnymi, które mogą być stosowane tylko z przepisu i pod nadzorem lekarza weterynarii.

Lekarz weterynarii, leczący chore stado zobowiązany jest każdorazowo do pozostawienia w gospodarstwie karty leczenia zwierząt.

Hodowca potwierdza własnoręcznym podpisem przyjęcie do wiadomości zasad stosowania antybiotyku oraz zobowiązuje się do zachowania okresu karencji, od ostatniego dnia  podania.

Samodzielne stosowanie antybiotyków, nielegalny ich zakup jest karalny.

Realizując program Walki z Antybiotykoodpornością, Główny Lekarz Weterynarii wprowadza nowy program monitoringowy, w ramach którego będzie badana woda do pojenia ptaków w kierunku obecności antybiotyków. Kontrole i próbkobranie będą niezapowiedziane.

W przypadku potwierdzenia, że na fermie drobiu stosowane są lub były stosowane antybiotyki niewiadomego pochodzenia, lub właściciel stada nie posiada dokumentacji leczenia, zwierzęta będą podlegały blokadzie bez prawa ich przekazania do uboju i konsumpcji przez ludzi.

Pragnę podkreślić, że polscy hodowcy drobiu to ludzie odpowiedzialni i uczciwi, o ogromnej wiedzy fachowej.

Nieodpowiedzialne jednostki stosujące antybiotyki w sposób nielegalny, muszą liczyć się z poważnymi konsekwencjami prawnymi i ogromnymi stratami finansowymi.

 

Główny Lekarz Weterynarii

Janusz Związek

Komunikat w sprawie postępowania z martwymi pisklętami bociana białego Ciconia ciconia w gniazdach.

W związku ze zgłaszanymi przypadkami, że w ostatnim czasie w województwie dolnośląskim zaobserwowano martwe pisklęta w gniazdach bociana białego, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu informuje, co następuje.

Bocian biały - pomimo, iż jest ptakiem często zakładającym gniazda w sąsiedztwie siedzib ludzkich - jest gatunkiem dzikim i nie udomowionym.

W jednym lęgu bociana białego występuje kilka piskląt, często są to dwa. Zdarzają się sytuacje, że w trudnym okresie rozrodczym słabsze zdychają. Czasem też dorosłe bociany celowo wyrzucają z gniazda żywe słabsze pisklę. Śmiertelność młodych bocianów, wykluczając czynniki zewnętrzne lub chorobowe, najczęściej wynika z naturalnej selekcji.

Ważnym czynnikiem wpływającym na śmiertelność młodych osobników są warunki pogodowe - m. in. w wyniku zbyt dużych opadów deszczu i niskiej temperatury zdarzają się przypadki śmiertelności całego lęgu.

W przypadku zaobserwowania martwych piskląt w gnieździe najwłaściwszym sposobem postępowania jest pozostawienie ich w gnieździe. Częstokroć są one wyrzucane z gniazda przez dorosłe osobniki. W przypadku pozostania martwych w gnieździe ulegają one naturalnej utylizacji i nie stanowią przeszkody do zasiedlenia gniazda w latach następnych.

Postępowanie takie jest merytorycznie uzasadnione, gdyż każda ingerencja człowieka w obrębie gniazd bocianów może spowodować negatywne dla tych ptaków skutki.

Natomiast w przypadku znalezienia pod gniazdem martwego pisklęcia bociana białego, ze względów sanitarno - porządkowych należy zwrócić się do służb porządkowych gminy.

Dodatkowo, w sytuacji odnalezienia poza gniazdem martwego osobnika bociana białego, który posiada obrączkę, proszę o spisanie tekstu i numeru wytłoczonego na obrączce i przekazanie danych Stacji Ornitologicznej Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku (tel.: 58 308-07-59, e-mail:stornit@miiz.waw.pl; na stronie internetowej Stacji Ornitologicznej znajduje się również formularz stwierdzenia ptaka z obrączką, poprzez który można dokonać zgłoszenia-http://ring.stornit.gda.pl/Stw.aspx ), bądź o jej zdjęcie z nogi ptaka i odesłanie ww. jednostce (adres: ul. Nadwiślańska 108, 80 – 680 Gdańsk).

W celach statystycznych, dla określenia skali zjawiska związanego ze śmiertelnością piskląt bociana białego, proszę o zgłaszanie tut. Dyrekcji (e-mail: sekretariat@rdos.wroclaw.pl, smichalak@rdos.wroclaw.pl, fax. 71 340 - 68 - 06, tel. 71 340 - 64 - 52; adres: RDOŚ we Wrocławiu, Plac Powstańców Warszawy 1, 50 – 153 Wrocław) przypadków zaobserwowania padłych młodych bocianów - wg poniższego zestawienia tabelarycznego:

tab1

1) w przypadku trudności z określeniem ww. liczb spod gniazda, należy podać ogólną informację o zdarzeniu w uwagach.

Informujemy że od dnia 1 sierpnia 2013 roku obowiazuje nowy wzór protokołu pobrania prób do badań w kierunku salmonelozy w stadach drobiu.

Pobierz nowy wzór

Co to jest afrykański pomór świń?

Afrykański pomór świń (ASF) to szybko szerząca się, zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są świnie domowe oraz dziki. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF w związku, z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia. Najczęstszym sposobem zakażenia zwierząt jest bezpośredni lub pośredni kontakt ze zwierzętami zakażonymi. W przypadku terenów o wysokim zagęszczeniu gospodarstw utrzymujących świnie, rozprzestrzenianie się wirusa między gospodarstwami jest stosunkowo łatwe za pośrednictwem osób odwiedzających gospodarstwo, jak również przez zakażoną paszę, wodę, wyposażenie oraz skarmianie zwierząt odpadami kuchennymi (zlewkami).
W chwili obecnej liczne ogniska ASF występują na terytorium Federacji Rosyjskiej, na początku sierpnia 2012 roku wystąpienie tej choroby odnotowano na Ukrainie, a 21 czerwca br. na Białorusi. Prawdopodobne przeniesienie choroby na terytorium Ukrainy nastąpiło poprzez przywiezienie żywności z Federacji Rosyjskiej przez osoby przebywające tam na wakacjach.

W związku z powyższym, Główny Lekarz Weterynarii przypomina o surowych procedurach dotyczących wprowadzenia niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego do UE.
Więcej szczegółów pod linkiem:
http://www.wetgiw.gov.pl/index.php?action=szczegoly&m_id=33&kat_id=1515

Jak rozpoznać afrykański pomór świń?
U świń mogą pojawić się następujące objawy:
• liczne upadki (obserwuje się również padnięcia dzików);
• sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała, drobne, lecz liczne wybroczyny w skórze;
• duszność, pienisty wypływ z nosa;
• wypływ z worka spojówkowego;
• biegunka, często z domieszką krwi, wymioty;
• niedowład zadu;
• objawy nerwowe w postaci podniecenia, drgawek mięśni i skurczów kloniczno-tonicznych;
• ronienia.

Podejrzewasz wystąpienie afrykańskiego pomoru świń?
Posiadacz zwierząt, który zauważył objawy nasuwające podejrzenie choroby zakaźnej, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia podejrzenia choroby (obowiązek ustawowy obwarowany sankcją karną*). Zgłoszenie należy przekazać do powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio albo za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem lub właściwego miejscowo organu samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza).

*zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
(Dz. U. Nr 69, poz. 625 z późn. zm.)

Zgłosiłeś podejrzenie afrykańskiego pomoru - co dalej?
Po dokonaniu zgłoszenia - do czasu przybycia urzędowego lekarza weterynarii - posiadacz zwierząt zobowiązany jest do:
• izolacji i strzeżenia w gospodarstwie wszystkich przebywających tam zwierząt;
• wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów z gospodarstwa, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych;
• nie wywożenia z gospodarstwa materiału biologicznego (nasienia, komórek jajowych, zarodków);
• uniemożliwienia dostępu osobom postronnym do pomieszczeń lub miejsc,
w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę.

Przywożona żywność zawierająca produkty pochodzenia zwierzęcego może zawierać patogeny powodujące niektóre choroby zakaźne zwierząt, w tym afrykański pomór świń.

Nie pozwólmy, aby choroby zakaźne zwierząt przedostały się do UE!

ZAPAMIĘTAJ!!!
Kraj, w którym wystąpi ASF, narażony jest na bardzo duże straty ekonomiczne
w przemyśle mięsnym oraz hodowli, powodowane upadkami świń, kosztami likwidacji ognisk choroby, a także wstrzymaniem obrotu i eksportu świń, mięsa wieprzowego oraz produktów pozyskiwanych od świń.

Główny Lekarz Weterynarii

Pobierz ulotkę w Pdf