Przeskocz do treści

Od 18 października 2016 r. zmieniają się przepisy dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt

Uprzejmie informujemy, że w związki ze zmianą przepisów dotyczących identyfikacji i rejestracji zwierząt, od 18 października rolnicy posiadający zwierzęta gospodarskie muszą stosować się do nowych zasad. Nowe regulacje dotyczą zwłaszcza posiadaczy trzody chlewnej. Mają one na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych wśród zwierząt. Poniżej prezentujemy najważniejsze zmiany, które będą obowiązywać od 18 października

1. Posiadacz trzody chlewnej zobowiązany jest oznakować należące do niego zwierzęta w terminie 30 dni od dnia urodzenia. Oznakowania dokonuje się poprzez założenie na lewą małżowinę uszną kolczyka z numerem identyfikacyjnym. Numer identyfikacyjny – jest numerem siedziby stada, w której zwierzę się urodziło, albo innej siedziby stada, w której zwierzę przebywało powyżej 30 dni.

2. W przypadku opuszczenia przez zwierzę siedziby stada przed upływem 30 dni od dnia urodzenia – rolnik zobowiązany jest oznakować świnię kolczykiem przed dniem opuszczenia przez to zwierzę siedziby stada.

3. W przypadku, gdy świnia została przemieszczona do siedziby stada innej niż ta w której się urodziła i przebywa w niej dłużej niż 30 dni, posiadacz świni jest zobowiązany dodatkowo oznakować to zwierzę poprzez wytatuowanie numeru identyfikacyjnego zgodnego z numerem siedziby stada, w której przebywało ono przebywa powyżej 30 dni.

4. W terminie 7 dni od dnia oznakowania świni, należy zgłosić Kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR oznakowanie zwierzęcia, podając łączną liczbę oznakowanych zwierząt.

5. W przypadku utraty kolczyka, także elektronicznego, posiadacz zwierzęcia gospodarskiego (bydła, owiec, kóz i świń)  zobowiązany jest oznakować zwierzę duplikatem kolczyka albo duplikatem kolczyka zawierającym elektroniczny identyfikator w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego duplikatu. Te same zasady obowiązują w przypadku utraty duplikatu kolczyka. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego odpowiada za jego prawidłowe oznakowanie.

6. Posiadacz świń zobowiązany jest zgłosić Kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR zmianę liczebności stada trzody chlewnej w terminie 7 dni od dnia następujących  zdarzeń:

  • zwiększenia lub zmniejszenia liczebności stada, z wyjątkiem urodzenia, przywozu z państw trzecich albo państw członkowskich,

  • uboju zwierzęcia gospodarskiego.

Rolnik musi podać liczbę zwierząt, które przybyły lub ubyły ze stada, oraz miejsca pochodzenia lub przeznaczenia zwierzęcia.

7. W przypadku zagrożenia wystąpienia lub gdy dojdzie do wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, podlegającej obowiązkowi zwalczania i zostanie określony obszar zapowietrzony, zagrożony lub inny obszar podlegający ograniczeniom, posiadacz świń zobowiązany jest zgłosić Kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR zmianę stanu stada świń w terminie 24 godzin od dnia następujących zdarzeń:

  • zwiększenia lub zmniejszenia liczebności stada,

  • uboju zwierzęcia gospodarskiego,

Rolnik musi podać liczbę zwierząt, które przybyły lub ubyły ze stada, oraz miejsca pochodzenia lub przeznaczenia zwierzęcia.

8. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego (bydła, owiec, kóz i świń) zobowiązany jest do dokonania spisu zwierząt przebywających w siedzibie stada – co najmniej raz na dwanaście miesięcy, nie później jednak niż w dniu 31 grudnia. Ustalone podczas spisu: liczba i numery identyfikacyjne tych zwierząt posiadacz zwierząt przekazuje Kierownikowi Biura Powiatowego w terminie 7 dni od dnia dokonania tego spisu i umieszcza w księgach rejestracji.

9. Aby nadać numer w Rejestrze zwierząt gospodarskich oznakowanych, prowadzonym przez ARiMR, należy zgłosić Kierownikowi Biura Powiatowego siedzibę stada, miejsce prowadzenia działalności nadzorowanej przez Inspekcję Weterynaryjną. Obowiązek ten spoczywa na:

  • posiadaczu zwierzęcia gospodarskiego,

  • podmiocie prowadzącym miejsce gromadzenia zwierząt,

  • podmiocie prowadzącym działalność nadzorowaną w zakresie targów, wystaw, pokazów i konkursów zwierząt,

  • podmiocie prowadzącym działalność nadzorowaną w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt,

  • podmiocie prowadzącym rzeźnię,

  • podmiocie prowadzącym zakład przetwórczy lub spalarnię.

Zgłoszenia należy dokonać:

  • nie później niż w dniu:

    • wprowadzenia pierwszego zwierzęcia gospodarskiego do siedziby stada lub miejsca gromadzenia zwierząt,

    • uboju pierwszego zwierzęcia gospodarskiego,

    • unieszkodliwienia zwłok zwierzęcia gospodarskiego w zakładzie przetwórczym lub spalarni

  • w terminie 14 dni od dnia:

    • wydania decyzji powiatowego lekarza weterynarii o nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego podmiotowi prowadzącemu działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt,

    • wydania decyzji stwierdzającej spełnianie wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 września 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia zwalczania chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. 2016 poz. 1605)

WYMAGANE DOKUMENTY:

Oferta wyznaczenie

Oferta wyznaczenie pomocnicze

Oświadczenie zleceniobiorcy

Lista załączników

OSTATECZNY TERMIN SKŁADANIA WNIOSKÓW: 30 listopad 2016 r.

Powiatowy Lekarz Weterynarii informuje że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 sierpnia 2016 r. istnieje obowiązek pobierania próbek do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF, od każdego znalezionego martwego dzika. W przypadku znalezienia martwego dzika na terenie powiatu Wolsztyńskiego prosimy niezwłocznie poinformować Powiatowego Lekarza Weterynarii w Wolsztynie.

Tekst ustawy w formacie PDF: Ustawa Dz. U. z 2016 r. poz. 1444

Pismo Głównego Lekarza Weterynarii z dnia 11 sierpnia 2016r. znak: GIWz-403-142/2016:

PLIK DO POBRANIA

Mając na uwadze, iż w okresie przedświątecznym zwiększa się sprzedaż żywych karpi w punktach sprzedaży detalicznej, Główny Lekarz Weterynarii informuje, co następuje.

W związku z tym, iż przepisy prawa, w tym przepisy o ochronie zwierząt, nie regulują szczegółowo sposobu postępowania z żywymi rybami będącymi przedmiotem sprzedaży detalicznej, a w szczególności w czasie ich uśmiercania, należy stosować ogólne zasady wynikające z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 ze zm.)

1. Uśmiercanie ryb w punktach sprzedaży detalicznej

Metoda – Uderzenie w część czołową czaszki lub poddanie działaniu prądu  elektrycznego powodujące utratę przytomności w połączeniu z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego lub przerwaniem rdzenia kręgowego albo dekapitacją.

Uśmiercanie ryb powinno odbywać się w sposób humanitarny polegający na minimalizacji cierpienia. Uśmiercanie ryb używanych w procedurach naukowych następuje poprzez uderzenie w część czołową czaszki powodujące utratę świadomości w połączeniu z mechanicznym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego lub dekapitację po uprzednim ogłuszeniu lub porażenie prądem elektrycznym. Są to jedyne humanitarne metody uśmiercania ryb wskazane w przepisach powszechnie obowiązujących, które mogą mieć zastosowanie dla ryb uśmiercanych w punktach sprzedaży detalicznej.

Miejsce - wydzielone, np. za parawanem, przenośną ścianką lub innym elementem konstrukcji sklepu; zapobiegającym udziałowi osób postronnych.

Zabronione jest uśmiercanie zwierząt kręgowych, a więc również ryb, w obecności dzieci (art. 34 ust. 4 pkt 2 ustawy). Jest to zakaz bezwzględny, zagrożony sankcją karną z art. 35 ustawy. Jeśli chodzi o uśmiercanie karpia w punktach sprzedaży detalicznej, mając na uwadze przepisy dotyczące humanitarnego traktowania i uśmiercania zwierząt, zaleca się, aby miejsce uśmiercania ryb było wydzielone, np. za parawanem, przenośną ścianką lub innym elementem konstrukcji sklepu, tak, aby uśmiercanie nie odbywało się w obecności osób postronnych, w tym w szczególności dzieci.

2. Personel

  • ukończone 18 lat,
  • wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe lub 3–letnie doświadczenie przy hodowli ryb.

3. Warunki przetrzymywania żywych ryb

  • baseny - szczelne, o gładkich ścianach i gładko zakończonych krawędziach;
  • woda – czysta, natlenowana lub napowietrzana; wymiana wody nie rzadziej niż co 48 h
  • zagęszczenie -  maksymalne zagęszczenie przy stosowaniu natlenowania wody 1kg masy/l wody;
  • optymalna temp. wody  10oC (+/- 5oC)
  • ryby bez widocznych uszkodzeń – ryby, które posiadają rany i inne uszkodzenia ciała powinny być uśmiercane niezwłocznie po przybyciu do sklepu.

4.Sprzedaż – polecana jest sprzedaż ryb po uprzednim ich uśmierceniu

W razie sprzedaży żywych ryb, sposób ich pakowania musi uwzględniać dobrostan zwierząt oraz wykluczać narażanie ich na niepotrzebne cierpienie.

5.Opakowanie stosowane do przenoszenia ze sklepu żywych ryb przez konsumenta końcowego

  • bez wody, pozwalające karpiom na wykorzystanie naturalnej wymiany gazowej przez powierzchnię skóry – zasadą stosowania takiego opakowania jest to, aby ryba nie stykała się całą powierzchnią skóry z opakowaniem, jak to np. ma miejsce, gdy ryba zostanie owinięta torbą foliową. W celu zapewnienia wymiany gazowej opakowanie powinno posiadać elementy odsuwające ciało ryby od powierzchni opakowana np. pojemniki z „ożebrowaniem” lub odpowiednio perforowany wkład z tworzywa umieszczony wokół ciała ryby. Dodatkowo torba, w której umieszczona jest ryba, musi pozostawać niezawiązana.
  • z wodą - podstawowe znaczenie ma zapewnienie rybie możliwości przyjęcia naturalnej pozycji, dlatego kluczowym jest rozmiar opakowania, tak aby ryba nie znajdowała się w nienaturalnej pozycji lub nie była wygięta bez możliwości zmiany pozycji – dotyczy to w szczególności pojemników o sztywnych ścianach, chociaż także ma znaczenie w przypadku foliowych toreb; z uwagi na brak możliwości stałego napowietrzania ilość wody w opakowaniu powinna być co najmniej w stosunku 1:2 masy karpia do masy wody.

6. Zalecenia dla konsumenta dotyczące przenoszenia żywych ryb po zakupieniu ich w sklepie

Zaleca się:

  •  aby czas przenoszenia żywej ryby z miejsca zakupu do domu, niezależnie od zastosowanego opakowania był jak najkrótszy;
  •  aby po zakupie żywej ryby, opakowanej w sposób opisany w pkt 5, nie zmieniać ww. sposobu opakowania w czasie dostarczania żywej ryby domu, tj.:
    •  w przypadku opakowań bez wody - nie usuwać elementów pozwalających na odsuniecie ciała ryby od opakowania;
    • w przypadku opakowania z wodą, nie wylewać wody;

oraz w obu przypadkach nie uszczelniać opakowania, nie zawiązywać torby tak, aby umożliwić swobodny dopływ powietrza i tlenu.

Opakowania indywidualnie używane przez klienta w celu przenoszenia ryby żywej powinny  spełniać wymagania podane  w pkt. 5

Bioasekuracja trzody chlewnej na poziomie ferm to zestaw praktycznych działań i
środków, które są podejmowane, aby zapobiegać przedostawaniu się infekcji do
budynków fermy oraz aby kontrolować rozprzestrzenianie się infekcji na terenie fermy.
Celem programu bioasekuracji jest utrzymywanie zarazków chorobotwórczych poza
obszarem fermy tak, aby stado nie było na nie narażone oraz minimalizowanie
niekorzystnego oddziaływania na zdrowie świń patogenów o charakterze endemicznym.
Ochrona fermy może być zdefiniowana jako planowanie oraz wprowadzanie w życie
programu ukierunkowanego na minimalizowanie wystąpienia wszelkiego rodzaju ryzyka, które mogłoby mieć szkodliwy wpływ na trzodę chlewną, budynki inwentarskie oraz inne zabudowania gospodarskie. Procedury bioasekuracji i ochrony są ze sobą ściśle powiązane, po to by poprawiać status zdrowotny zwierząt oraz efektywność produkcji.
Aby opracować i wdrożyć skuteczny i efektywny pod względem kosztów program
bioasekuracji należy uwzględnić wiele czynników. Czynniki te możemy sobie wyobrazić jako łańcuch, a program bioasekuracji jest tak mocny jak jego najsłabsze ogniwo. Celem tej publikacji jest dostarczenie informacji na temat licznych aspektów, jakie należy uwzględnić przy wprowadzaniu oraz zarządzaniu programem bioasekuracji i ochrony na fermie. Należy podkreślić, że nie wszystkie zaprezentowane w niniejszej publikacji procedury będą odpowiednie i rekomendowane dla każdej fermy. Czynniki ryzyka związane z bioasekuracją oraz ochroną są inne dla poszczególnych ferm i dlatego specjalny plan bioasekuracji powinien być przygotowany dla każdej fermy indywidualnie.
Najlepsze plany są przygotowywane przez lekarzy weterynarii oraz konsultantów, którzy mają szeroką wiedzę na temat danej fermy, jej pracowników oraz lokalnych czynników ryzyka.
PUBLIKACJA DO POBRANIA:

Bioasekuracja ferm trzody chlewnej

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Wolsztynie informuje, jak niżej.

W 2015r sytuacja epizootyczna dotycząca afrykańskiego pomoru świń (ASF) w: Estonii, Łotwie, Litwie, i Ukrainie uległa pogorszeniu. Z dużym prawdopodobieństwem należy domniemać, że na terenie Rosji i Białorusi występują również znaczące ilości ognisk ASF, a sytuacja ta stanowi duże zagrożenie dla krajów sąsiadujących, w tym Polski.
W Polsce afrykański pomór świń występuje cały czas w strefie przygranicznej z Białorusią na terenie woj. podlaskiego wykazując tendencję do przesuwania się w kierunku południowym (informacja o ostatnim ognisku w załączeniu). Dotychczas obszar występowania choroby u dzików nie powiększa się w głąb kraju.
W związku z niepewną sytuacją, obecnie podejmowane są wielokierunkowe działania zapobiegawcze, aby uniemożliwić rozprzestrzenianie się choroby w Polsce.
Biorąc pod uwagę napływ osób z kierunku wschodniego do pracy na terenie naszego powiatu oraz stwarzane przez to zagrożenie w roznoszeniu chorób zwierząt- Powiatowy Lekarz Weterynarii w Wolsztynie, prosi o zwrócenie szczególnej uwagi oraz zachowanie pełnej bioasekuracji w stosunku do osób pochodzących z krajów występowania ASF (Ukraina, Białoruś, Rosja, Estonia, Litwa, Łotwa) - zatrudnionych w Państwa zakładzie.
Informuję, że przywożenie produktów żywnościowych pochodzenia zwierzęcego do Polski z tych krajów może stwarzać poważne niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania ASF. Osoby te nie mogą pod żadnym pozorem wnosić przywiezionych środków spożywczych na teren zakładu. Istotna jest zmiana odzieży oraz zachowanie zasad higieny osobistej. Zalecane jest oświadczenie o ostatnim terminie pobytu w kraju pochodzenia oraz czy miał miejsce kontakt bezpośredni lub pośredni z dzikami lub trzodą chlewną.